Omgaan met het verlies van een hond

Dit artikel is voor het laatst geupdate op 30 januari 2023 door Kimberly

De levensverwachting van huisdieren en met name van de hond, is fors korter dan die van de mens. Daarom is het veelal onvermijdelijk dat je op een dag wordt geconfronteerd met de dood van je hond. Hoe hechter de band tussen jou, je gezin en je hond, des te ingrijpender is het verlies. Je maakt een rouwproces door en hoe dit rouwproces verloopt is voor iedere persoon verschillend.

Nynke Endenburg, wetenschappelijk medewerkster en verbonden aan de vakgroep Geneeskunde voor Gezelschapsdieren in Utrecht, stelt in haar boekje ‘als een huisdier doodgaat’, dat je vier fasen doorloopt bij de verwerking van de dood van je hond:

Fase 1: anticipatie
Fase 2: crisis
Fase 3: beproeving
Fase 4: reconstructie

De eerste fase heeft betrekking op de situatie voorafgaand aan de dood van de hond en hoe je het gezin kunt voorbereiden op het verlies van de hond. De tweede fase is de periode waarin je gewoon niet kunt ‘bevatten’ dat je trouwe maatje er niet meer is. Sommige mensen verkeren daadwerkelijk in een soort shocktoestand, anderen merken dat hun gedachten gewoon steeds afdwalen en zij ineens een huilbui krijgen.

In de derde fase, de reconstructiefase, besef je heel bewust dat je huisdier er niet meer is: als je thuiskomt zie je hem in gedachten bijna bij de voordeur staan, hoor je hem als het ware blaffen. Dit is een heel normaal onderdeel van het verwerkingsproces. In deze fase kun je ook te maken krijgen met schuldgevoelens: ‘hadden we hem nog kunnen redden als we eerder naar de dierenarts waren gegaan?’, ‘heb ik er wel goed aan gedaan, misschien wilde hij zelf nog vechten’.

Lees ook: Top 15 keer de beste dieetvoeding
Product advies

Voordat je de vierde fase, de fase van acceptatie bereikt, kunnen er wel acht maanden overheen gaan. Dit is een gemiddelde periode voor Nederlandse honden- en kattenbezitters, is uit onderzoek gebleken. Zoals gezegd is echter iedereen verschillend en zal iedereen het verlies van een hond op zijn eigen manier (moeten) verwerken.

Geen verhullend taalgebruik

Als je jonge kinderen hebt, is het belangrijk dat je duidelijk bent over de dood van de hond. Soms worden vage woorden gebruikt, waardoor kinderen een onjuist besef hebben van wat er met de hond is gebeurd. Het woord ‘euthanasie’ begrijpt een klein kind veelal niet. De hond laten ‘inslapen’ wekt verwarring, want het kind gaat zelf ook ’s nachts slapen en gaat ervan uit dat het ’s morgens weer vrolijk opstaat.

De hond ‘een spuitje geven’ is ook zo’n voorbeeld van verhullend taalgebruik. Kinderen krijgen immers ook regelmatig een spuitje bij de dokter. Pas als een kind zeker weet dat de dood van de hond definitief is, kunnen zij beginnen met de verwerking ervan.

Herinneringen en praten

Soms hebben kinderen behoefte aan een herinnering aan de hond. Maak bijvoorbeeld een plakboek met mooie foto’s van de hond, laat hen tekeningen of een gedicht maken en plak dit in het boek. Verder is het praten over de dood (van de hond) een belangrijke factor in de verwerking. Geef hen een duidelijke en eerlijke uitleg. Wanneer er teveel te ‘raden’ overblijft, worden ze al gauw angstig of gaan ze zich inbeelden dat zij schuld hebben aan de dood van de hond.

Verwerk jullie verlies samen, maar toch ieder op zijn eigen manier. Praat over je hond, maak herinneringen, maar blijf duidelijk en eerlijk.


kimberly

Over de auteur

Hoi! Ik ben Kimberly en ik ben schrijver voor Hondendeal. Als trots baasje van een Toller en mijn jarenlange ervaring met allerlei uiteenlopende hondenrassen help ik mijn bezoekers graag een goede keuze te maken. Dit kunnen nieuwe hondenproducten zijn, maar ik geef ook graag handige tips omtrent opvoeding en de leukste hondensporten. Als je een vraag hebt over één van de blogs op mijn website, neem dan gerust contact met mij op!

Plaats een reactie