Dit artikel is voor het laatst geupdate op 26 oktober 2023 door Kimberly
De Oostenrijkse Pinscher is een middelgrote hond. De Oostenrijkse Pinscher, moet robuust gebouwd zijn met een goed gespierde body en goede atletische capaciteiten. Hoewel er al jaren soortgelijke honden zijn, is het pas aan het begin van de twintigste eeuw dat het fokken van de Oostenrijkse Pinscher is begonnen en is er een fokkerijstandaard geschreven.
Weinigen zijn beter in het waakhonden dan de Oostenrijkse Pinscher, wiens wantrouwen tegen vreemdelingen, eindeloze energie, waakzame aard en verlangen om te blaffen hem de perfecte kandidaat maken voor de job. Een grondige socialisatie vanaf de puppyhood is nodig om ervoor te zorgen dat de Oostenrijkse Pinscher tolerant wordt van mensen die anders zijn dan zijn familie.
Over & Geschiedenis
De Oostenrijkse Pinscher, of Österreichischer Pinscher, werd oorspronkelijk gehouden als boerderijhond, waarbij het ongedierte werd gecontroleerd en het land werd bewaakt. Veelzijdige honden, ze zouden ook helpen met vee, het ophalen en beschermen tegen roofdieren.
Men denkt dat de Oostenrijkse Pinscher is afgeleid van de Duitse Pinscher en lokale Oostenrijkse rassen. Pinschertype honden zijn al vele eeuwen bekend en worden beschouwd als echt oude honden. Maar als het gaat om de ouderdom van de Oostenrijkse Pinscher, zijn er geen gegevens en is het ras pas in 1928 erkend.
Het ras is ontwikkeld om een multifunctionele en nuttige hond te zijn, om boeren te helpen bij het werken aan hun land. Het uiterlijk van het ras was nooit een prioriteit en in het verleden zouden de leden van het ras qua uiterlijk heel wat kunnen verschillen. Oostenrijkse boeren eisten een trouwe hond die bereid was hun land en vee te beschermen. Bovendien fokten ze ze om sociaal te zijn met mensen en tolerant te zijn voor andere dieren.
Een opvallende figuur in de geschiedenis van het ras is Emil Hauck, die geloofde dat de Oostenrijkse Pinscher de dichtstbijzijnde levende verwant was van de ‘Canis Palustris’, een oude hond. In het begin van de jaren 1920 nam hij het initiatief om een fokprogramma op te zetten om die te kweken die het meest leken op de oude rassen, en zo een eenduidig ras te creëren dat bekend zou worden als de Oostenrijkse Pinscher.
Lees ook: Top 15 keer de beste vlooienband
Product advies
Net als bij een groot aantal andere Europese honden waren de Tweede Wereldoorlogen een uitdaging voor de Oostenrijkse Pinscher, maar uiteindelijk werden ze van uitsterven gered, waarschijnlijk dankzij hun veelzijdigheid en het feit dat ze in meer landelijke gebieden woonden.
De boerderijhonden die het overleefden, waren niet dezelfde pure rassen die deelnamen aan Emil Haucks fokprogramma, maar waren waar ze voor stonden en kunnen misschien beter worden omschreven als ’traditionele Oostenrijkse Pinschers’. De weinige overgebleven ‘pure’ Oostenrijkse Pinschers werden gefokt met deze boerderijhonden om ervoor te zorgen dat het ras zou overleven.
In recente jaren was de ‘Klub fur Osterreichishe Pinscher’ (KOP) van cruciaal belang voor het overleven van het ras, evenals voor de toenemende populariteit ervan op lokaal niveau. Ondanks hun inspanningen blijft de Oostenrijkse Pinscher een zeldzaam ras en wordt hij zelden genoemd buiten Oostenrijk vandaag de dag.
Uiterlijk
Een robuuste hond van relatief korte gestalte, geen van de kenmerken van de Oostenrijkse Pinscher mogen worden geëxaggereerd, zodat het kan blijven presteren bij de verschillende taken waarvoor het is gefokt. Het is robuuster gebouwd dan de nauw verwante Duitse Pinscher.
De kop van de Oostenrijkse Pinscher wordt meestal beschreven als ‘peer-vormig’ met een brede schedel die iets langer is dan hun snuit. Ongeacht de vachtkleur zijn hun ogen donker en hun neus moet zwart zijn. Hun kleine oren zitten hoog op hun hoofd en worden beschreven als ‘knoporen’, die semi-erect zijn met de punten over elkaar gevouwen. Ze hebben een rechthoekig lichaam dat goed gedefinieerd en spierkrachtig moet zijn. Hun kanonnenkist is diep, ondersteund door sterke benen. Hun staart mag niet te lang zijn en wordt hoog boven het lichaam gedragen bij het bewegen.
De dikke dubbele jas van de Oostenrijkse Pinscher moet kort of medium lang zijn en kan goud, geel, rood of zwart zijn. De meeste honden hebben witte vlekken, die op verschillende plekken kunnen verschijnen, waaronder het gezicht, de voeten en de staartpunt. Honden staan 42cm tot 50cm hoog aan de schoft. Hoewel het gewicht tussen de rasleden varieert, wegen de meeste Oostenrijkse Pinschers tussen de 11kg en 18kg.
Karakter en temperament
Ondanks zijn achtergrond als werkhond is de Oostenrijkse Pinscher erg geschikt voor het gezin en maakt hij een geweldige metgezel voor kinderen van alle leeftijden. Ze hechten sterk aan hun familie en tonen hun grote toewijding en affectie bij elke gelegenheid. Ze zijn zo goed geschikt voor het leven met kinderen vanwege hun speelse en zachtaardige aard.
Een prachtige waakhond, de altijd-alert Oostenrijkse Pinscher zal nooit een beat missen en is altijd ‘op dienst’. U kunt er zeker van zijn dat uw huis altijd wordt beschermd door een Oostenrijkse Pinscher. Terwijl de Oostenrijkse Pinscher waarschijnlijker is om te blaffen om een inbreker af te schrikken dan ze echt kwaad te doen, zijn ze bekend geworden dat ze fysiek worden als ze worden gedwongen.
Het wantrouwen van vreemden dat aanwezig is in het ras kan echter een dubbelzinnige zwaard zijn, omdat de Oostenrijkse Pinscher bekend staat om wantrouwig te zijn tegenover nieuwe mensen buiten zijn innerlijke kring.
Traditioneel gebruikt als rattenverdelgers, klein ongedierte is bedreigd in het bijzijn van de Oostenrijkse Pinscher. Grotere dieren moeten goed worden getolereerd, want boeren zorgden ervoor dat het ras veilig was om op de boerderij te houden met al hun andere boerderijdieren. Hond-op-hond-agressie kan een issue zijn bij sommige individuen, dus ze hebben vroeg socialisatie nodig met andere honden om hun acceptatie te verzekeren. Geblaf kan overmatig zijn bij sommige Oostenrijkse Dobermann Pinschers en moet van jongs af aan uit hen getraind worden, vooral als ze dicht bij buren wonen.
Training
De veelzijdigheid van de Oostenrijkse Dobermann Pinscher zou voor zichzelf moeten spreken – dit is een slimme kerel. Ze kunnen de meeste taken die ze krijgen aan en doen dit met gemak. Ondanks hun onbetwistbare vermogen, kunnen trainers nog steeds tegen enkele uitdagingen aanlopen.
De Oostenrijkse Dobermann Pinscher is een ras dat dominantie verkiest en regelmatig zal vragen wat er van hen wordt gevraagd als ze niet denken dat het noodzakelijk of interessant is. Een trainer moet consequent en autoritair zijn en de Oostenrijkse Dobermann Pinscher niet laten krijgen wat hij of zij wil als deze uitvalt.
Gezondheid
Er is weinig gezondheidsinformatie beschikbaar over de Oostenrijkse Dobermann Pinscher. Ze leven meestal tot hun vroege tienerjaren en lijden niet aan ernstige gezondheidsproblemen. Een paar aandoeningen waarmee rekening moet worden gehouden, zijn:
Heupdysplasie
Een veel voorkomend probleem bij de hond, heupen die niet goed zijn gevormd, zullen levenslange problemen veroorzaken. Individuen zijn in verschillende mate getroffen, waarbij sommigen milde arthritis hebben, terwijl anderen zo invalide zullen worden dat ze mogelijk geen goede kwaliteit van leven meer kunnen hebben, zelfs met medicatie.
Hart- en vaatziekten
Volgens verschillende bronnen is de kans op het ontwikkelen van hartfalen bij de Oostenrijkse Dobermann Pinscher groter dan bij andere rassen, hoewel er geen gezondheidsstudie beschikbaar is die dit bevestigt. Er kunnen verschillende tests worden uitgevoerd om de gezondheid van het hart van een hond te controleren, waaronder een echocardiogram.
Oefeningen en activiteiten
Aangezien dit een ras van honden is dat is gewend om vrij te lopen op boerderijen, is het niet aan te raden om de Oostenrijkse Dobermann Pinscher binnen een appartement of klein huis te houden. Ze hebben toegang tot buitenruimte en veel ruimte nodig om in te lopen. Zelfs wanneer ze moe zijn, gaan ze niet stil zitten, maar dwalen rond in hun huis en onderzoeken de omgeving.
Hoewel ze qua formaat best klein zijn, hebben de Oostenrijkse Dobermann Pinschers veel oefening nodig om tevreden te zijn. Minimaal een uur per dag moet worden besteed aan het nemen van een wandeling of een jog met ze, en ze moeten ook worden vermaakt met training, hondactiviteiten en spellen. Ze zijn zeker geen luie hond en zullen bijna zeker destructieve gewoonten ontwikkelen als hun energie ongebruikt blijft.
Verzorging
De verzorgingsbehoeften van de Oostenrijkse Dobermann Pinscher zijn minimaal. Een lichte borstelbeurt per week, een maandelijkse nagelknipbeurt en zeldzame oor kleuringen zouden alle interventie moeten zijn die ze nodig hebben
Naast hun routineverzorging moet een verantwoordelijke eigenaar ook zo vaak mogelijk de tanden van zijn Oostenrijkse Dobermann Pinscher borstelen; ideaal gesproken een keer per dag. Eigenaren moeten proberen om dit een leuke taak te maken, de hond te belonen met een compliment en voedsel als dit een activiteit wordt waar ze naar uitkijken.
