Dit artikel is voor het laatst geupdate op 25 oktober 2023 door Kimberly
Hondengedrag begrijpen betekent dat je een aantal dingen moet weten. Namelijk wat de oorzaak van het gedrag is en hoe het is ontstaan. Maar ook wat de functie is en hoe het gedrag zich ontwikkeld heeft. Hiervoor is het belangrijk dat je kruipt in de huid van jouw hond en dat is nou juist het moeilijkste.
Stel, jouw hond blaft als er een onbekend persoon nadert/passeert (prikkel) op zijn eigen terrein (context) om zijn territorium te beschermen (motivatie). Het één kan niet zonder het ander. Deze zelfde hond zal niet blaffen als niemand nadert of passeert (prikkel ontbreekt). Of wanneer hij op onbekend terrein is (andere context en dus geen motivatie). De oorzaak van gedrag ligt altijd in een combinatie van prikkel, context en motivatie. Het is feitelijk een optelsom van factoren.
De prikkel is een verandering in de omgeving waarop een hond reageert
De context is de omstandigheid waarin de prikkel aangeboden wordt
De motivatie is een interne gemoedstoestand die de reactie op de prikkel bepaalt
Functie van gedrag
Gedrag moet een functie hebben anders is het nutteloos en kost het energie. Een hond die blaft op eigen territorium bij de benadering of het passeren van mensen heeft een waarschuwingsfunctie. Honden doen nooit iets ‘zo maar’ ofschoon je dat soms wel in de krant leest als het om een bijtincident gaat.
Lees ook: Top 15 keer de beste reisbench
Product advies
Ontwikkeling van hondengedrag
Door de consequentie van het gedrag leert de hond. In dit voorbeeld zullen passanten of bezoekers weglopen/doorlopen vanwege de dreiging die van het blaffen uitgaat.
Ontstaan van gedrag
Wanneer het gedrag ontstaan is, is een belangrijke onderzoeksvraag en zegt veel over de motivatie en dus de te verwachten resultaten bij training/therapie.
Conflicten tussen honden
Wanneer komen conflicten tussen honden voor? Conflicten kunnen zich voordoen wanneer de lichaamstaal van een hond niet goed te lezen is. Denk aan honden met veel haar, veel rimpels, kleine of geen staart of andere uiterlijke kenmerken die de communicatie bemoeilijken. Wanneer uiterlijke kenmerken niet in de weg zitten, kan gesteld worden dat hoe groter het relatieve houdingsverschil, hoe kleiner de kans op een conflict.
Ambivalent hondengedrag
Honden laten vrijwel nooit alleen maar een hoge of alleen maar een lage houding zien. Bekijk maar eens een groep honden en je zult zien dat houdingen constant wisselen. Staarten gaan van hoog naar laag en oren van achteren naar voren. Dat zijn ambivalente houdingen.
Ambivalent wil zoveel zeggen als twijfel. “Ambivalentie is een staat van in conflict zijnde emoties die gerelateerd zijn aan hetzelfde object, idee of persoon (bijvoorbeeld, gevoelens van liefde en haat voor iets of iemand). De term wordt ook vaak gebruik om situaties aan te duiden waar men gemengde gevoelens over heeft, of iets waar een persoon onzeker of besluiteloos over is.” (definitie Wikipedia)
Zo vertoont een hond ambivalent gedrag als hij aan de ene kant bang is van een andere hond maar toch ook nieuwsgierig is en toenadering wil zoeken. Hieronder twee voorbeelden van een ambivalente lichaamshouding. Beide honden hebben de oren naar achteren en staart hoog. Zelfverzekerd zijn ze niet.
